Polecenia w środowisku R. Na początku podstawowe informacje.
Jak już wspomniałem w lekcji 1 wielkość liter wpisywanych liter w R ma znaczenie.
Podstawowe komendy (polecenia) w języku R składają się z wyrażenia i wyrażenia przypisane do zmiennych (wyrażenia zadeklarowane do zmiennych).
Wyrażenie (nie przypisane do zmiennych) podawane są jako komendy (polecenia), a następnie są obliczane, drukowane, a ich wartość w pamięci systemu R jest zapominana.
Przypisanie; przekazuje wartość do zmiennej, a wynik nie jest drukowany.
Polecenia są oddzielane średnikiem ; bądź znakiem nowej linii \n (ENTER). Polecenia można grupować w jedno wyrażenie za pomocą nawiasów klamrowych {polecenie.1; polecenie.2; polecenie.3}.
R jest językiem interpretowanym. Co oznacza, że polecenia są interpretowane, a następnie przekładane na język maszynowy. Jeśli polecenie nie będzie dokończone na końcu jednej linii, R domyślnie doda znak + w drugiej bądź kolejnych linijkach kodu. Następnie będzie kontynuował czytanie danych wejściowych; kodu, do momentu, aż polecenia będą składniowo kompletne. R interpretując kod czeka na zakończenie wpisywanego polecenia. Wciskając klawisz ESC przerywamy powyższą czynność. Wiersze poleceń wprowadzanie, wpisywane w konsolę są ograniczone do około 4095 bajtów.
Komentarze zaczynają się od znaku hasztagu #. Wszystko wpisywane za powyższym znakiem jest ignorowane przez system R.
